Nga Pëllumb Gorica
Në lajkat e ëndrrës tinzare,
Gjumi, atë natë, m’u trazua.
Më joshi, më dehu, lozonjare,
Parajsë, gjithçka për mua.
Dora ime ajrin ledhatoi përgjëruar,
Të të prekja desha ty, Gërzhetë,
Me thirrjebuzën, kërcu i vetmuar,
Errësirën e natës vetëtive, si shigjetë.
Me jehonën e zërit kumbues ëndrra
E trembur, u step si e ndjerë në faj
Lotin kraharori gufues s’e mbajti brenda
Më zgjoi. Ngjitur më ishte hijeshia e saj.
Nessun commento:
Posta un commento